Adjectives คำคุณศัพท์ คือ คำ (Word) วลี (Phrase) หรืออนุประโยค (Clause) ที่นำมาอธิบายหรือขยายคำนาม (Noun) หรือคำสรรพนาม (Pronoun) เพื่อให้ได้ความหมายชัดเจนยิ่งขึ้น เป็นการบ่งบอกให้รู้ลักษณะ คุณสมบัติของคำนามหรือคำสรรพนามนั้น ว่ามีลักษณะเป็นอย่างไร เช่น น่ารัก (pretty) น่าเกลียด (ugly) ใหญ่ (big) เล็ก (small) ฉลาด (clever) ดี (good) เลว (bad) เป็นต้น

  • Jane is a pretty girl. (pretty เป็นคำคุณศัพท์ บอกลักษณะของคำนาม girl ว่าเป็นผู้หญิงที่น่ารัก)
  • He is clever. (clever เป็นคำคุณศัพท์ บอกลักษณะของคำสรรพนาม He ว่าเขาเป็นคนฉลาด)

ทีนี้.. เรามาดูกันว่า คุณศัพท์ (adjective) นั้น เราใช้อย่างไร..? โดยทั่วไปเราใช้..

1. วางไว้หน้าคำนามที่มันขยาย เช่น

  • Gai is a smart girl. (ไก่เป็นเด็กผู้หญิงที่ฉลาด)
  • Tim and Jane are English teachers. (ทิมและเจนเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ)
  • I’ve bought a modern house. (ผมได้ซื้อบ้านที่ทันสมัย)

*คำคุณศัพท์ (Adj.) จะต้องวางไว้หลัง Article คำนำหน้านาม a, an, the

2. วางไว้หลัง verb to be เมื่อ Adjective นั้น ขยายนามหรือสรรพนาม ที่อยู่หน้า verb to be เช่น

  • Those boys are bad. (เด็กผู้ชายเหล่านั้นนิสัยไม่ดี)
  • She is boring. (เธอเป็นคนน่าเบื่อ)
  • That house is very big. (บ้านหลังนั้นใหญ่มาก)

3. วางไว้หลังกริยาเชื่อม (linking verbs) become, feel, look, seem, smell ฯลฯ เช่น

  • Jasmine feels awful. (จัสมินรู้สึกแย่มาก)
  • He looks sad. (เขาดูเศร้า)
  • She seems happy. (เธอดูมีความสุข)

แต่ก็ยังมีหลักเกณฑ์การใช้ Adjective ในกรณีอื่นๆอีก ซึ่งจะได้อธิบายเพิ่มเติม ว่ามีการใช้อย่างไรบ้าง..?

นอกจากนี้ คำคุณศัพท์ Adjective ยังจำแนกออกเป็นประเภทต่างๆได้ 8 ประเภท ดังนี้



Adjectives คำคุณศัพท์ คือ คำที่ใช้อธิบายหรือขยายคำนาม หรือสรรพนาม เพื่อให้ได้ใจความที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้น โดยจำแนกแบ่งออกเป็นประเภทต่างๆได้ ดังนี้

1. คำคุณศัพท์บอกลักษณะ (Descriptive Adjectives) ทำหน้าที่บอกลักษณะของคำนามหรือสรรพนาม ซึ่งอาจเป็นขนาดรูปร่าง สภาพ อายุ สี รวมไปถึงอารมณ์ ความรู้สึก อาการ เช่น small, round, good, happy, expensive, old, hungry, black ฯลฯ

  • He is a moody kid. (เขาเป็นเด็กอารมณ์แปรปรวน)
  • There is a modern big green house. (มีบ้านสีเขียวหลังใหญ่ที่ทันสมัย)
  • Paul is unhappy. (พอลไม่มีความสุข)
  • They have a glass house. (พวกเขามีบ้านกระจก)

2. คำคุณศัพท์บอกสัญชาติ (Proper Adjectives) ทำหน้าที่บอกสัญชาติของคำนามหรือสรรพนาม เช่น Thai, Korean, Chinese, Malaysian ฯลฯ

  • She is Japanese. (เธอเป็นคนญี่ปุ่น)
  • Tim and Tom are Americans. (ทิมและทอมเป็นคนอเมริกัน)

3. คำคุณศัพท์บอกปริมาณ (Quantitative Adjectives) ใช้บอกปริมาณของคำนามนั้นๆ เช่น some, any, many, much, little, few, whole ฯลฯ

  • He has some money. (เขามีเงินอยู่บ้าง)
  • Jim drank little water during the marathon. (จิมดื่มน้ำเล็กน้อยในระหว่างการวิ่งมาราธอน)
  • Nai ate whole chicken. (นายกินไก่ทั้งตัว)

4. คำคุณศัพท์บอกจำนวน ลำดับที่ (Numeral Adjectives) ใช้บอกจำนวน หรือลำดับที่ของคำนาม หรือสรรพนาม เช่น one, two, three, 4, five, six, 7th ฯลฯ

  • There are 32 students in the classroom. (มีนักเรียน 32 คนในห้องเรียน)
  • Paul won the first prize. (พอลได้รับรางวัลชนะเลิศ)

5. คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ (Possessive Adjectives) ใช้แสดงความเป็นเจ้าของของคำนามหรือสรรพนาม เช่น us, our, his, her, their, your, its

  • My car is a silver blonde. (รถของฉันสีบลอนด์เงิน)
  • Jack and Jim are our kids. (แจ็คและจิมเป็นลูกของเรา)

6. คำคุณศัพท์บ่งชี้ (Demonstrative Adjectives) ใช้แสดงการชี้เฉพาะคำนาม เช่น this, that, these, those

  • That man is my teacher. (ผู้ชายคนนั้นเป็นครูของผม)
  • I borrowed those books from the library. (ฉันยืมหนังสือเหล่านั้นมาจากห้องสมุด)

7. คำคุณศัพท์แสดงคำถาม (Interrogative Adjectives) ใช้ทำหน้าที่ขยายคำนาม เพื่อแสดงว่าเป็นคำถาม เช่น what (อะไร), which (อันไหน คนไหน ตัวไหน), whose (ของใคร)

  • What movie is this? (นี่เป็นหนังเรื่องอะไร)
  • Whose kid is that? (เด็กคนนั้นเป็นลูกใคร)
  • Which book is good? (หนังสือเล่มไหนดี)

8. คำคุณศัพท์แสดงการแบ่งแยก (Distributive Adjectives) ใช้แสดงการจำแนกคำนามออกเป็น คน ตัว สิ่ง เช่น each (แต่ละ), every (ทุกๆ), either (อันใดอันหนึ่ง), neither (ไม่ทั้งสอง), both (ทั้งสองอย่าง)

  • Each kid has his duty. (เด็กแต่ละคนมีหน้าที่ของเขา)
  • Either side may win the race. (ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาจชนะการแข่งขัน)
  • Neither man here is the thief. (ไม่มีชายคนใดที่นี่เป็นขโมย)





สืบเนื่องจากบทความ Adjectives คือ คำคุณศัพท์ ที่นำมาอธิบายหรือขยายคำนาม (Noun) หรือคำสรรพนาม (Pronoun) เพื่อให้ได้ความหมายชัดเจนยิ่งขึ้น เป็นการบ่งบอกให้รู้ลักษณะ คุณสมบัติของคำนามหรือคำสรรพนามนั้น ว่ามีลักษณะเป็นอย่างไร เช่น cute (น่ารัก), large (ใหญ่, กว้าง), fat (อ้วน), smart (ฉลาด, เนี๊ยบ) ฯลฯ

บทความนี้ เราจะมากล่าวถึงที่มาและการสร้างคำคุณศัพท์ (Origin and Formation of Adjectives) ว่ามีที่มา และการสร้างคำอย่างไรบ้าง..?

ที่มาของคำคุณศัพท์ (Origin of Adjectives) มีดังนี้

1. Adjectives ที่มีลักษณะเป็น Adjectives โดยตรง (Descriptive Adjectives) เป็นคำคุณศัพท์ที่บรรยายหรือบอกลักษณะต่างๆ เช่น

  • แสดงจำนวนและลำดับที่ (Numeral Adjectives) เช่น one, two, 3, first, second, 3rd
  • แสดงความเป็นเจ้าของ (Possessive Adjectives) เช่น my, your, us, our, his, her, their, its
  • แสดงขนาด รูปร่าง สภาพ สภาวะ อายุ สี ที่มา/เชื้อชาติ ภาษา วัสดุ เช่น big, round, empty, old, gray, Thai, metal
  • แสดงความคิดเห็น เช่น bad, good, nice, lovely, poor

2. Adjectives ที่มีลักษณะหรือรูปร่างมาจากคำอื่นๆ เช่น

  • Adjectives ที่มาจากคำนาม (Noun) ในรูป Compound Noun เช่น

o a school boy (school เป็นคำนาม แต่ใช้เป็น Adj. ขยาย boy ที่เป็นคำนามแท้ๆ)

o a kitchen table (kitchen เป็นคำนามที่ใช้เป็น Adj. ขยาย table ที่เป็นคำนามแท้ๆ)

  • Adjectives ที่มาจากคำกริยาที่เติม ing (Present Participle) หรือกริยาในรูป V.3 หรือ V เติม ed (Past Participle) เช่น

o A crying boy (crying มีรูปเป็น Present Participle ทำหน้าที่เป็น Adj. ขยาย boy)

o A broken heart (broken มีรูปเป็น Past Participle กริยาช่อง 3 ทำหน้าที่เป็น Adj. ขยาย heart)

o A frightened cat. (frightened มีรูปเป็น Part Participle กริยาเติม ed ทำหน้าที่เป็น Adj. ขยาย cat)

การสร้างคำคุณศัพท์ (Formation of Adjectives) จะสร้างมาจากคำนาม คำกริยา หรือสร้างมาจากคำคุณศัพท์ด้วยกันเอง มีดังนี้

1. Adjectives ที่สร้างมาจากคำนาม (Nouns) โดยการเติม ly, y, ful, less, ous, al, ic, ish, en, like เช่น

  • friend-friendly เป็นมิตร เป็นเพื่อน
  • love-lovely น่ารัก
  • order-orderly เป็นระเบียบ
  • blood-bloody นองเลือด เปื้อนเลือด
  • wind-windy มีลม
  • smoke-smoky มีควัน
  • juice-juicy ฉ่ำ มีน้ำมาก
  • care-careful ระมัดระวัง
  • use-useful มีประโยชน์
  • beauty-beautiful สวย งาม
  • plenty-plentiful มากมาย อุดมสมบูรณ์
  • taste-tasteful ซึ่งมีรสชาติดี มีรสนิยม
  • home-homeless ไร้บ้าน
  • hope-hopeless หมดหวัง
  • danger-dangerous มีอันตราย
  • poison-poisonous เป็นพิษ
  • envy-envious อิจฉา
  • mystery-mysterious ลึกลับ
  • coast-coastal ตามชายฝั่ง
  • music-musical เกี่ยวกับดนตรี
  • nature-natural เกี่ยวกับธรรมชาติ
  • colony-colonial เกี่ยวกับอาณานิคม
  • artist-artistic งดงาม วิจิตร
  • base-basic เป็นรากฐาน เป็นหลัก
  • fool-foolish โง่
  • self-selfish เห็นแก่ตัว
  • wood-wooden ทำด้วยไม้ เหมือนไม้
  • wool-woolen ทำด้วยขนสัตว์
  • bird-birdlike เหมือนนก
  • child-childlike เหมือนเด็ก

มีคำนามบางคำที่เปลี่ยนเป็น Adjective อย่างไม่มีกฎเกณฑ์ เช่น

  • width-wide กว้าง
  • length-long ยาว
  • depth-deep ลึก

2. Adjectives ที่สร้างมาจากคำกริยา (Verbs) โดยการเติม ive, able, ible, ful, ant, ent, y เช่น

  • create-creative มีความคิดริเริ่ม สร้างสรรค์
  • prevent-preventive เกี่ยวกับการป้องกัน
  • laugh-laughable น่าขบขัน น่าหัวเราะ
  • enjoy-enjoyable ที่พอใจ สนุก
  • sense-sensible มีเหตุผล มีไหวพริบ
  • flex-flexible ยืดหยุ่น ปรับตัวได้
  • resist-resistant ต่อต้าน ขัดขวาง
  • ignore-ignorant เขลา โง่ ไม่รู้ ไร้การศึกษา
  • help-helpful ช่วยเหลือ เกื้อกูล
  • hate-hateful มุ่งร้าย เจตนาร้าย
  • differ-different ต่างกัน แตกต่างกัน
  • excel-excellent ยอดเยี่ยม ดีเลิศ
  • speed-speedy รวดเร็ว ว่องไว

3. Adjectives ที่สร้างมาจำคำคุณศัพท์ด้วยกันเอง โดยการเติม ish, some เช่น

  • red-reddish ค่อนข้างแดง แดงเรื่อ
  • green-greenish ค่อนข้างเขียว แกมเขียว
  • glad-gladsome ยินดี ดีใจ
  • three-threesome กลุ่มที่มี 3 คน (อัน, ชิ้น)

ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ เป็นหลักเกณฑ์ในการสร้างคำคุณศัพท์ (Formative of Adjectives) ที่เราจะต้องพยายามจดจำหลักเกณฑ์ต่างๆนี้ เพื่อให้รู้และสามารถนำไปใช้ได้อย่างถูกต้อง